De Schaakbordmoordenaar

Schaken is helemaal terug. Na het succes van The Queen’s Gambit op Netflix vond iedereen de schaakliefde terug. Helaas zijn er ook minder romantische verhalen aan het strategische spel verbonden. Begin jaren 2000 wordt Rusland geteisterd door de schaakbordmoordenaar, een sluwe speler die na een wedstrijd zijn tegenstander in de val lokt en op angstaanjagende wijze schaakmat zet.

Aleksandr Pitsjoesjkin heeft het niet gemakkelijk gehad. Hij groeit op in Moskou in een gezin zonder vader. Later belandt hij ook nog in een depressie na het overlijden van zijn grootvader waarmee hij een goede band had. Op zijn vierde loopt hij een grote hoofdwonde op door een ongeluk met een schommel. Zijn moeder probeert zijn moordlust daar tot op de dag van vandaag nog steeds aan te linken.

Op zijn achttiende begint Aleksandr met moorden uit liefhebberij. Dat zijn zijn eigen woorden. Zijn eerste moord lijkt eigenlijk een heel onschuldig ongeluk. Een jongen valt uit een raam. Of wordt eruit geduwd. Het is maar hoe je het bekijkt. Aleksandr komt onmiddellijk in het vizier van de politie, maar het voorval wordt toch bestempeld als zelfmoord. Aleksandr krijgt de ‘smaak’ te pakken. In 2001 alleen al brengt hij elf mensen om het leven. Vier jaar later wordt zijn tactiek alleen maar gruwelijker.

Aleksandr heeft een grote passie voor schaken. Hij speelt vaak wedstrijden in het bekende Bittesvky Park tegen onbekende, oudere mannen. Zij zijn dan ook direct het ideale doelwit voor zijn moordobsessie. Aleksandr gaat altijd te werk volgens een vast patroon. Na het spelletje vraagt hij zijn tegenstander of ze nog even wodka met hem willen drinken. Hij wekt medelijden op door te vertellen over zijn overleden hond en zijn eenzaamheid. Wanneer zijn tegenstander op het punt komt dat hij zich niet meer kan verdedigen door de alcohol, slaat Aleksandr toe. Hij slaat hun schedel in met een hamer of pijp en steekt vervolgens een lege wodkafles erin. Koelbloedig. Zonder te verpinken gooit hij de lichamen in het riool. Op dat moment leven sommige van zijn slachtoffers nog.

Aleksandr beweert zelf dat hij 62 mensen heeft vermoord. Zijn slachtoffers zijn vrijwel altijd zijn oudere schaaktegenstanders maar ook drie vrouwen en een kind komen aan hun einde bij zijn gruwelijke spel.

Veertien jaar lang blijft deze listige seriemoordenaar uit de handen van de politie. Pas in 2006 loopt hij uiteindelijk tegen de lamp. De vrouw die hij vermoordde liet op een briefje in haar appartement weten dat ze met Aleksandr ging wandelen. Hij was op de hoogte van het briefje, maar dat heeft hem niet weerhouden om haar toch om te brengen. Op dat moment woont Aleksandr nog steeds bij zijn moeder en werkt hij als vakkenvuller in de lokale supermarkt.

Bij Aleksandrs arrestatie vindt de politie een schaakbord. Op elk vak staat een verschillende datum. 62 datums in totaal. De 62 datums waarop een onschuldig slachtoffer in de klauwen van de seriemoordenaar terecht kwamen. Tijdens de ondervragingen vertelt Aleksandr graag over hoe het zijn doel was om een volledig schaakbord te kunnen vullen. Al snel krijgt hij door de media de bijnaam “De Schaakbordmoordenaar”. Uiteindelijk wordt hij aangeklaagd voor 51 moorden, maar dat vindt hij zelf oneerlijk. Hij wil ook gestraft worden voor de elf andere moorden. Dat is enkel maar eerlijk voor zijn vele andere slachtoffers, aldus Aleksandr.

Aleksandr zou nooit gestopt zijn met moorden, mocht hij niet gearresteerd worden. Dat herhaalt hij verschillende keren tijdens zijn verhoor. Zijn drang om te moorden is te groot. In 2007 wordt hij door een rechtbank uit Moskou tot de doodstraf veroordeeld voor 48 moorden en drie pogingen tot moord. Tijdens zijn veroordeling geldt in Rusland al meer dan tien jaar een moratorium op de doodstraf. Dit betekent dat de doodstraf wel degelijk nog altijd in het Russische strafwetboek staat, maar dat dit in realiteit eigenlijk niet meer wordt toegestaan. Daardoor kan de rechtbank het Openbaar Ministerie niet volgen in die eis. Hij wordt veroordeeld tot een levenslange opsluiting waarvan de eerste vijftien jaar in volledige eenzaamheid.

Naast Aleksandr zijn er nog wel enkele andere beruchte Russische seriemoordenaars. Normaal is de Rostov Ripper zonder twijfel de meest beruchte. Hij wordt eigenlijk gezien als de persoon met de meeste slachtoffers op zijn palmares, namelijk 56 waarvan 50 hem ten laste werden gelegd. Allemaal hadden ze een seksueel motief. Hij verkrachtte het slachtoffer waarna hij hen in de strijd neerstak. Dit was voor hem de enige manier waarop hij seksuele bevrediging kon bekomen. Andrej noemde zichzelf verschillende keren een ‘vergissing van de natuur.’ De hele zaak werd door de Sovjet in de doofpot gestoken omdat zijn daden niet overeen kwamen met hun utopische imago op dat punt.

Dit wil eigenlijk zeggen dat mocht de schaakbordmoordenaar effectief 62 moorden hebben gepleegd, hij het meest aantal slachtoffers heeft gemaakt van alle Russische seriemoordenaars. Dit verhaal heeft in tegenstelling tot de netflixhit een minder gelukkig einde, maar zit ook vol rare wendingen en spanningen. Eén belangrijke les: vertrouw nooit je tegenstander tijdens een spelletje schaak.

Lees zeker ook onze andere blogposts over bekende en minder bekende moordzaken.

Heb je door al dat lezen ook zin gekregen om een eigen moordzaak op te lossen? Check zeker onze webshop voor de meest bloedstollende cases!