Black Dahlia

black dahlia

Elisabeth Short is een jonge, knappe actrice met de wereld aan haar voeten. Ze staat aan de rand van haar carrière wanneer ze in 1947 incheckt bij het Biltmore Hotel in Los Angeles. Hier wordt ze voor het laatst levend gezien. Helaas is het dus niet haar fantastische filmcarrière die The Black Dahlia faam bezorgt, maar eerder de gruwelijke wijze waarop ze werd vermoord.

Een week na die plotse verdwijning gaat Betty Bersinger met haar dochter een wandeling maken in LA. Daar ziet ze een jonge vrouw aan de kant van de weg liggen. Wat eerst een normale paspop lijkt te zijn, blijkt later het naakte, in tweeën gezaagde, lichaam van actrice Elisabeth Short. Het is een gruwelijk tafereel. Haar ingewanden verdwenen, het bloed nauwkeurig afgetapt en haar mond van oor tot oor opengesneden. Een eeuwige ‘glimlach’. Net voor haar dood liet ze een tattoo zetten op haar been, die is eruit gesneden en in haar vagina gestopt.

De FBI identificeert Elisabeth doordat ze haar vingerafdrukken kunnen linken aan een zaak in verband met minderjarig drankgebruik. Haar officiële doodsoorzaak is verschillende bloedingen, een shock in de hersenen en snijwonden in het aangezicht. De dader heeft duidelijk zijn tijd genomen om sporen uit te wissen en heeft het lichaam grondig gewassen. De politie denkt dat het om bloedwraak gaat. Het tekort aan bloed op de crime scene wijst op het feit dat ze nog verplaatst is na haar dood.

Elisabeth Short, Black Dahlia

Dertien brieven

The Herald-Express is de eerste krant die over de zaak schrijft. In een artikel op de voorpagina geeft journalist Edward Sutton de zaak voor het eerst de bijnaam ‘The Black Dahlia’. Een samenstelling van The Blue Dahlia, een Amerikaanse thriller waarin een actrice dood wordt teruggevonden in haar woning, en de zwarte haarkleur van Short.

Zes dagen na het artikel, krijgt Edward Sutton een telefoontje van een man die beweert de moordenaar van de jonge actrice te zijn. De reden van zijn telefoontje? Hij vindt de manier waarop de moord in de pers wordt omschreven niet waarheidsgetrouw. Als bewijs van zijn identiteit belooft hij om een pakket met persoonlijke spullen van Elisabeth op te sturen. Een dag later ontvangt Edward een pakket met daarin Elisabeth’s geboortecertificaat, een visitekaartje, een paar foto’s en haar adresboekje. Er zit ook een brief bij bestaande uit knipsels van kranten en filmposters. In totaal ontvangt de politie dertien brieven van de moordenaar. Allemaal zonder enige vingerafdruk.

brief dood elisabeth short, black dahlia

Louche moteleigenaar..

Ondanks het feit dat Elisabeth een veelbelovende rising star was in Hollywood, leed ze toch een eenzaam bestaan. In plaats van een leven vol luxe, was Elisabeth veelal eenzaam en soms zelfs dakloos. Haar American Dream leek met momenten meer op een onvermijdelijke nachtmerrie. Ze gaat alle jazznachtclubs af om andere mannen te bevrienden.

In de zoektocht naar antwoorden is er ook nog een merkwaardige rol voor de eigenaar van het motel waar Elisabeth voor het laatst gezien was. Enkele dagen na de moord treft hij in kamer drie een akelig tafereel aan. Overal bloed en uitwerpselen. Even later vindt hij in kamer negen een papieren zak vol bebloede vrouwenkleren. De moteleigenaar, en niet onbelangrijk ook ex-crimineel, begint zonder aarzelen aan de schoonmaak. Sporen worden uitgewist, bebloede kledij en lakens verbrand.

.. en een Deense zakenman

De zaak leeft bij veel mensen. Het is voer voor talloze assumpties en complottheorieën. Het leven van Britse schrijfster Piu Eatwell staat drie jaar lang in het teken van de moord op Elisabeth Short. Zo schrijft ze een boek ‘Black Dahlia Red Rose: America’s Most Notorious Crime solved for the First Time’ waarin zij exact zou weten wie de dader is.

Haar theorie? Elisabeth zou op een dieptepunt in contact zijn gekomen met de beruchte Deense zakenman Mark Hansen. Hij laat jonge vrouwen in een huis in de buurt van één van zijn nachtclubs verblijven. Toen Short aan de grond zat, heeft zij daar ook een tijdje gewoond. Ze hebben een tumultueus relatie en wanneer het Hansen te veel wordt, zet hij haar aan de deur. Elisabeth pikt dit niet zomaar en veroorzaakt veel commotie. Ze krijgt Hansen zo ver dat hij beslist de grove middelen in te schakelen. Hij roept de hulp in van bevriende crimineel Leslie Dillen om het probleem op te lossen. Maar Hansen beseft niet wat voor zieke ziel Leslie eigenlijk is. Dillon was een onsuccesvolle schrijver die hier en daar bijkluste als assistent in een mortuarium. Daar zou hij onder meer de techniek van het bloed aftappen hebben aangeleerd. Eatwell is honderd procent zeker van haar theorie, maar ondanks alle bewijslast worden zowel Hansen als Dillen niet veroordeeld, onder andere door incompetente agenten die de machtige Hansen willen beschermen.

mark hansen & elisabeth short, black dahlia

Andere denkpistes?

Tijdens de zoektocht naar de dader wordt een ongezien aantal mensen ondervraagd. 192 in totaal. Allemaal uit Elisabeth’s adresboekje. Daaruit komen ook nog twee andere verdachten naar voor:

  • Robert Manley en Elisabeth leren elkaar een maand voor de moord kennen. Manley wil na een zware avond van drinken Elisabeth een lift geven. Ze twijfelt, maar stapt toch in. Nadien gaan ze op verschillende dates. Op een bepaald moment moet Elisabeth haar verblijfplaats opzeggen en verhuist ze samen met Manley – platonisch – naar het Pacific Beach Hotel. Nadien bracht Robert haar op 9 januari naar het motel waarna ze nooit meer levend terug werd gezien. Rumour has it, dat het in het motel nu trouwens spookt. Zo zijn er mensen die Elisabeth in een zwarte jurk door de gangen hebben zien wandelen om vervolgens te verdwijnen in een muur.
  • George Hodel komt pas twee jaar na de dood in beeld wanneer zijn minderjarige dochter hem beschuldigt van verkrachting. Hij wordt vrijgesproken, maar toch plaatst de politie twee microfoons in zijn huis. De meeste opnames zijn nutteloos behalve één bepaalde zin:

`Stel dat ik de Black Dahlia vermoord had. Ze zouden het toch niet kunnen bewijzen. Ze kunnen niet met mijn secretaresse praten want zij is dood.’

De secretaresse in dit geval is Ruth Spaulding. Zij stierf eerder aan een overdosis drugs. Holding had verschillende documenten verbrand voor het aankomen van de politie waardoor het onderzoek werd stopgezet door een gebrek aan bewijsmateriaal. Later vindt de politie documenten die aantonen dat Spaulding de dokter chanteerde. Hij maakte als dokter foute diagnoses op om zo zijn patiënten onnodige behandelingen te laten ondergaan. Hodel sterft net zoals alle andere verdachten nog voor er enige dader wordt aangewezen. Toch houdt zijn zoon, Steve Hodel, op deze website dat zijn vader weldegelijk de moordenaar is van Elisabeth Short.

Een antwoord op de vraag ‘wie heeft Elisabeth Short zwaar toegetakeld en vermoord?’ vinden, zal bijna onmogelijk blijven. Verdachten zijn overleden, bewijsmateriaal onvolledig. Er is nog veel ruimte voor interpretatie en laat ons gerust weten wat jullie bevindingen, rare theorieën en denkpistes zijn!

Lees zeker ook onze andere blogposts over bekende en minder bekende moordzaken.

True Crime Tips

Heb je door al dat lezen ook zin gekregen om een eigen moordzaak op te lossen? Check zeker onze webshop voor de meest bloedstollende cases!

Webshop