Een onbekende man doet tijdens een wandeling met zijn hond op het Schotse Prestwick Beach een verschrikkelijke ontdekking. Hij botst op het lichaam van een jonge, blonde vrouw bedekt met zand en zeewier. Al snel wordt ze geïdentificeerd als de 30-jarige Zweedse Annie Börjesson. Zelfmoord, dat vermoedt de politie eerst. Maar niets lijkt minder waar wanneer ze hun schokkende onderzoek starten.
Annie Börjesson geniet volop van haar jonge leven in het Schotse Edinburgh. Ze is half Hongaars, atletisch en zoals het Scandinavische cliché luidt, blond met blauwe ogen. Een fantastische linguïste en getalenteerde muzikante. In totaal spreekt ze vijf talen en met haar band tourt ze door heel Europa. Duidelijk een vat vol talent.
Financiële zorgen kent Annie niet. Ze krijgt een werkloosheidsuitkering uit Zweden en was in Schotland al eventjes op zoek naar de job van haar leven in de hotelindustrie. Die zou ervoor moeten zorgen dat ze officieel in Schotland mag blijven. Annie gaat ook graag eens op stap en het is op één van die avonden dat ze Martin Leslie ontmoet, een internationale rugbyster.
Of dat is tenminste hoe die mysterieuze man zichzelf voorstelt.
Annie raakt eigenlijk aan de praat met een notoire leurder die aantrekkelijke vrouwen wil verleiden door champagne en valse verhalen over zijn leven als celebrity. Hij heeft schrikbarend veel informatie verzameld over de echte rugbyster en kan dus zonder enige moeite om de tuin leiden. De twee blijven contact houden. Net voor ze gevonden wordt op het strand, heeft ze nog een mail naar hem gestuurd, maar daarin deed niets vermoeden dat ze op het punt stond zelfmoord te plegen.
Toch gaat het net voor haar dood ook niet super goed met Annie. Voor haar verdwijning begint haar familie zich wel serieus zorgen te maken over haar mentale gezondheid. Aan de telefoon klinkt ze rusteloos en vertelt ze over heel wat kopzorgen. Ze vertelt dat ze ‘iets moest regelen’ en ‘dat ze een belangrijke beslissing moet maken die haar leven kan veranderen.’
Diezelfde avond belt Annie een vriendin in Zweden om te zeggen dat ze naar een feestje gaat dat om 22u start. Details wil ze niet echt geven, maar ze leek wel enthousiast. Later is er geen enkel bewijs dat Annie op dat feestje is, laat staan dat het plaatsgevonden heeft.
Om beter te begrijpen hoe het lichaam van Annie daar terecht gekomen is, moeten we even het pad voor haar dood volgen. Op drie december was Annie op de luchthaven om een tripje naar huis te maken. Tweemaal doet ze een poging om geld af te halen bij het centrale station van Glasgow. Beide pogingen worden geweigerd omdat er niet genoeg geld op de kaart staat. Dit alles wijst er op dat ze de vlucht van 6u30 zou moeten gehad hebben richting Gothenburg, Zweden. In haar bagage vindt de politie ook twee boeken uit een Zweedse bibliotheek.
Annie heeft op voorhand geen ticket geboekt, maar heeft wel een hoop cash bij in een organizer. Ze moet vijftig kilometer overbruggen naar de luchthaven en ondanks die serieuze afstand, spendeert ze maar vier minuten werkelijk ter plaatse. Het enige bewijsmateriaal dat ze effectief op de luchthaven is geweest, zijn de camerabeelden van de parkinguitgang. Ze ziet er niet bepaald blij uit. Heeft een mysterieuze date haar laten zitten?
Volgens de beelden legt Annie afstanden af, die eigenlijk onmogelijk te voet zijn te doen in die tijd. Daardoor zijn er vermoedens dat er frames verwijderd zouden zijn. Wat wel honderd procent zeker is, is dat Annie nooit op een vliegtuig is gestapt.
Een klein uur later is er een figuur te zien op camerabeelden op Station Road met een grote rugzak. Of het nu Annie is of niet, daar bestaat discussie over. Maar de politie ziet dit wel als sluitend bewijs dat ze onderweg was naar het strand. Twee uur later spotten twee mannen op Prestwick Beach een persoon aan de rand van het water. Is dit Annie?
Wat er in de nacht is gebeurd is nu nog niet duidelijk. We weten enkel dat ze door de man met de hond in de vroege ochtend de volgende dag wordt ontdekt. Haar tas en jas liggen keurig naast haar. Dit kan onmogelijk door de stroming van de zee zijn gebeurd en daardoor start het vermoeden dat het lichaam daardoor een derde partij is geplaatst. De politie denkt hier verrassend genoeg anders over. Zij besluiten meteen dat er geen verdachte omstandigheden zijn rond Annie’s dood. Meer zelfs, er komt niet eens een forensisch team ter plaatse. Geen DNA-staal, geen bewijzen en ze proberen zelfs geen contact te leggen met de redders die op dat moment van dienst waren.
Later ontstaat er toch twijfel en wordt er om een autopsie aangevraagd. Die vindt een onverklaarbare depressie in haar huid terug, enkele kleine blauwe plekken, enkele krassen en een paar gekneusde gebieden op haar rechterarm. Allemaal mogelijk veroorzaakt door het water. Nochtans worden er bij het repatriëren van het lichaam naar Zweden toch nog een hoop extra verwondingen ontdekt. De begrafenisondernemer ontdekt extreem grote blauwe plekken op haar arm en achter haar oor. Dit kon onmogelijk veroorzaakt zijn door enkel en alleen het water.
Tijdens de autopsie wordt er wat lichaamsweefsel verwijderd dat kleine algenschillen in het monster bevat. Die algen worden normaal gezien in zoet water aangetroffen en niet in zout water. Onafhankelijk onderzoek in opdracht van Annie’s familie wijst dus uit dat Annie hoogstwaarschijnlijk verdronken is in zoet water en dan naar de kust is verplaatst. Maar specialisten weerleggen dit mogelijke bewijs door erop te wijzen dat het drinken van kraantjeswater een gelijkaardig effect kan hebben. Zweedse autoriteiten weigeren om deze piste verder te onderzoeken.
Annie’s moeder vertrouwt het zaakje niet en gaat zelf op zoek naar sporen. Het lukt haar om in te loggen in de mailbox van haar dochter, maar die is tot haar verbazing al leeggemaakt. Ook Annie’s beste vriendin, Marie, schiet in actie en probeert de gegevens van de laatste telefoongesprekken met Annie terug te vinden. Maar die waren nergens te bespeuren. Waar het nog plausibel is dat Annie haar eigen mailbox heeft leeggemaakt voor vertrek, is het een waar mysterie over waar de telefoongegevens zijn gebleven.
Marie begint achterdochtig te worden wanneer ze zelf ook rare telefoontjes begint te krijgen. Ook begint ze moeilijk toegang te krijgen tot haar eigen mails. Ze begint dieper te graven. Tijdens die zoektocht ontdekt ze het bestaan van een Amerikaanse journaliste met de naam Kristina Börjesson. Niet zomaar een regionale journaliste, maar een fel criticaster van het buitenlandse beleid van de VS. Zo doet ze bijvoorbeeld onderzoek naar het uitleveringsprogramma van de CIA op de luchthaven van Prestwick. Annie’s volledige naam was, hou je vast, Annie Kristina Böjersson.
Als criticaster van de Verenigde Staten had ze wel wat werk. Tijdens het bushregime gebeurde het regelmatig dat de CIA vluchten organiseerde met terreurverdachten naar geheime locaties. De zogenaamde CIA Black Sites zoals bijvoorbeeld Guantanamo Bay. Zo konden de regels die op Amerikaanse grond rond marteltechnieken bestaan, makkelijk omzeild worden. Op dat moment had UK Prime Minister Tony Blair de Verenigde Staten toestemming gegeven om Prestwick Airport te gebruiken als tussenstop naar die Black Sites. Twee professors sloegen er in om aan te tonen dat Khalid Sheikj Mohammed, één van de meesterbreinen achter 9 11, een passagiers was op één van die beruchte vluchten.
Het lijkt dus niet onwaarschijnlijk dat Annie als undercover journaliste in Prestwick was. Misschien had ze ongewenst de aandacht getrokken van veiligheidsdiensten zoals de MI5 of de CIA? Het is ook sinds de dood van Annie dat Zweden een verbod heeft gesteld op het openbaar maken van elk onderzoek van die zaak wegens nationaal belang.
Ondanks de valabele piste dat ze te veel informatie had, is het onwaarschijnlijk dat ze een journaliste die openlijk kritiek uitte op het regime zomaar zouden vermoorden. Zelfmoord of heroïsche onderzoeksjournaliste? Aan haar einde gekomen door een overheidscomplot of dan toch fataal uitgeschakeld door een sluwe impersonator? Het antwoord zullen we vermoedelijk nooit weten.
Dat er iets schimmigs en duister aan de hand was. Dat weten we nu wel allemaal. Wat is jouw theorie?
